Acht full triatlons in acht dagen tijd op de acht verschillende Canarische Eilanden. Dat was de uitdaging die avonturier Matthieu Bonne vorige week aanging. Met deze stunt wou Bonne, beroepshalve redder in Lago Olympia in Brugge, en zijn werkgever, zwembaduitbater Lago kinderen inspireren om te sporten. En ja hoor, Matthieu is in zijn opzet geslaagd.
Hij liep al de Marathon des Sables, zwom het Kanaal over en slaagde erin om als eerste de gehele Belgische kust non-stop te zwemmen. Hij beklom de hoogste Europese bergen en deed tussendoor mee aan het loodzware tv-programma ‘Kamp Waes’. Maar zijn challenge ‘8 Islands’, dat was nog andere koek: 30,4 kilometer zwemmen, 1440 kilometer fietsen en 337,6 kilometer lopen, of het equivalent van acht ‘Ironman’, in acht dagen tijd. Om het nog eens extra lastig te maken legde hij iedere triatlon af op een ander Canarisch Eiland en beoogde hij een tijd tussen 11 tot 13 uur. “Veel langer mag ik er niet over doen, want anders raak ik niet op tijd op het volgende eiland”, legt Matthieu Bonne uit. De verplaatsingen gebeuren immers hoofdzakelijk met een zeilboot.
Het idee voor de waanzinnige reeks kwam van de coach van Matthieu, de voormalig toptriatleet en meervoudig wereldkampioen Luc Van Lierde. Hij won in de jaren ‘90 tweemaal de prestigieuze Ironman van Hawaï en begeleidt Matthieu Bonne al geruime tijd. Hij baseerde zich daarbij op de “7 Islands challenge” waar een Spaanse atleet in 2012 en 2013 tweemaal faalde.
1200 baantjes per week in zwembad waar hij redder is
Om de uitdaging tot een goed einde te brengen trainde Matthieu Bonne sinds november vorig jaar gemiddeld 30 tot 40 uur per week. Daarin liet hij niks aan het toeval over, want de Canarische Eilanden kunnen met hun harde wind, bergachtig reliëf en hoge temperaturen verraderlijk zijn. In maart trok hij al eens een week naar Lanzarote om er in dezelfde omstandigheden te trainen. Het resultaat van een weekje afbeulen: 70 uren trainen met 15 kilometer zwemmen, 1140 kilometer fietsen en 210 kilometer lopen met 23970 hoogtemeters. Of bijna driemaal de Mount Everest. Duizelingwekkende cijfers.
“Ik ben enorm trots. Dit is ongetwijfeld de zwaarste inspanning die ik ooit gedaan heb”, zegt Matthieu Bonne van op het eiland La Graciosa.
“Ik wist op voorhand niet hoe mijn lichaam hierop zou reageren. Zeeziek ben ik gelukkig niet geworden, maar slapen was echt niet evident. De eerste twee nachten kon ik maar goed drie uur slapen. Mijn triatlon op Tenerife legde ik zelfs af nadat ik letterlijk geen oog dicht had gedaan. De oceaan ging wild tekeer, waardoor de zeilboot constant van links naar rechts slingerde. Op de koop toe moest ik mijn marathon op het heetste moment van de dag lopen en gaf de thermometer zelfs ruim 30 graden aan. Ik finishte die triatlon pas om 23.45 uur. Gelukkig was mijn team er om mij aan te moedigen. Om mijn mama voor alle steun te bedanken, gaf ik haar een boeketje bloemen. Het was dan ook Moederdag.”
Hallucinaties
Coach Luc Van Lierde had hem aangeraden om niet te snel de eerste triatlons te voltooien. Zo wilde hij vermijden dat zijn poulain zichzelf zou voorbijsnellen en op het einde zonder energie zou vallen. Ondanks de korte nachten, de 2500 hoogtemeters die hij gemiddeld moest overwinnen, de harde wind en hoge temperaturen legde Matthieu de eerste vier triatlons af in een gemiddelde van 11 uur en 43 minuten, zoals steevast bijgehouden op zijn Polar.
Na de tocht in Tenerife kon Matthieu voortaan iedere nacht in een bed in een hotel slapen. Dat vooruitzicht gaf hem nieuwe moed. Na een zware triatlon op Gran Canaria gaf zijn Polar horloge maar liefst 3000 hoogtemeters aan. Matthieu keek erg uit naar dag 6. Op Fuertaventura kon hij in de omgeving van zijn lievelingsstad Majanicho lopen, maar de tocht op het eiland werd een echte martelgang.
“Na opnieuw een nacht van slechts drie uur begon de vermoeidheid enorm door te wegen. Ik begon door het continue slaaptekort te hallucineren tijdens mijn fietstocht. Het was ook nog eens erg warm. De laatste 25 kilometer van mijn marathon deden zoveel pijn. Op een pijnschaal van 1 tot 10 voelde het echt als 12 aan. Maar als je een doel voor ogen hebt, dan doe je er alles aan en ga je nog eens extra door de muur.”
Zwaarste eiland op het eind
Het voorlaatste eiland tijdens zijn challenge, Lanzarote, ging gelet op de opeenstapeling van triatlons best vlot. Maar de loodjes op het eind wegen altijd het zwaarst door, en dat bleek op La Graciosa. Omdat het achtste eiland niet geasfalteerd is, moest Matthieu zijn hele triatlon op onverharde paden fietsen en lopen. Op voorhand had hij bewust het eiland niet verkend, juist om het extra mysterieus te houden. Om zeker tijdig de finish te halen, startte hij al om 5.15 uur ’s morgens. Na een lange tocht bereikte hij uiteindelijk om 23.30 uur lokale tijd de finish.
“Ik ben zo ongelofelijk moe en moet alles nog eens goed laten bezinken. Ik besef nog niet goed wat er de voorbije acht dagen gebeurd is. Het was zo zwaar, maar tegelijkertijd heb ik enorm genoten. Ik ben erg dankbaar dat ik de kans heb gekregen om deze onwaarschijnlijke tocht tot een goed einde te brengen, met in mijn buurt de mensen die ik het liefst zie. Zonder de goeie begeleiding van coach Luc, de immense steun die ik iedere dag gekregen heb van mijn team, mijn sponsor Polar en mijn werkgever LAGO zou dit niet mogelijk geweest zijn.”
“Matthieu is al jarenlang Polar ambassadeur en we hadden al enkele straffe stoten van hem gezien. Maar dit project tartte werkelijk alle verbeelding. We hebben hem vanaf het begin gesteund en gevolgd: van het langzaam opbouwen van de trainingsarbeid gedurende anderhalf jaar tot het realiseren van dit grote doel. Zijn prestatie is een bron van inspiratie voor elke sporter die zijn droom wil realiseren, of het nu het lopen van je eerste vijf kilometer is tot het lopen van een marathon! Over enkele weken volgt een documentaire waarin Matthieu terugblikt op het hele avontuur.” – Koen Demyttenaere, Marketing Manager Belux & France Polar.