Mijn allereerste keer bergbeklimmen: de beklimming van Pointe de la Réchasse
Sommige ervaringen zijn simpelweg onvergetelijk. Mijn beklimming van de Pointe de la Réchasse, op een hoogte van 3212 meter, is zonder twijfel één van die onvergetelijke momenten. Het was mijn allereerste kennismaking met de opwindende wereld van bergbeklimmen, een avontuur waarbij ik over een majestueuze gletsjer liep en een imposante rotswand beklom. Dit alles vond plaats in het adembenemende Pralognan, in het hart van het National Park van de Vanoise.
De voorbereiding
Het avontuur begint met een prachtige klim vanaf de berghut Barmettes naar de Col de la Vanoise. Daar ontmoeten we Thierry, onze gids van het Pralognan-gidsenbureau, die de beklimming heeft georganiseerd. Langs de historische zout- en kaasroute, die al sinds de bronstijd bestaat, beginnen we aan onze reis naar boven. Een hoogtepunt is het betoverende Lac des Vaches, dat we onderweg niet mogen missen.
Tegen de late namiddag bereiken we toevluchtsoord Col de la Vanoise op 2518 meter hoogte. Deze hut is een populaire overnachtingsplek, met dertien slaapzalen die plaats bieden aan maximaal 129 mensen, en het is vanavond volgeboekt. De grote eetzaal biedt een panoramisch uitzicht van 360 graden. Sommige avonturiers kiezen ervoor om hun tent op te zetten onder de hut en maken gebruik van de kleine keuken die beschikbaar is voor wandelaars. Een echt onvergetelijke ervaring!
‘s Avonds maken we kennis met onze tweede gids, Luc, en bereiden we onze uitrusting voor de volgende dag voor: rugzakken, warme kleren, harnassen en stijgijzers. Het duurt niet lang voordat het tijd is voor het avondeten. We genieten van een uitstekende maaltijd, omringd door verhalen over de bergen. Daarna gaan we vroeg naar bed, waar we een slaapzaal delen met een andere groep die de volgende ochtend dezelfde route als wij zouden gaan verkennen. De spanning en opwinding voor de beklimming hangt in de lucht terwijl we onze ogen sluiten, klaar voor de avonturen die ons te wachten staan.
De route: wandelen op een gletsjer en een rotswand beklimmen
Om 4u30 gaat de wekker. Na een snel ontbijt pakken we onze spullen en gaan we naar beneden om onze laarzen aan te trekken. De sterrenhemel is helder, er is geen wind en de temperatuur is laag maar aangenaam. In de omliggende bergen zien we de koplampen van andere groepen, die al vroeger vertrokken zijn om andere toppen te beklimmen, als kleine stipjes in de uitgestrektheid van de rotsen. Onze groep van drie, onder leiding van Luc, begint aan onze tocht richting de gletsjer.
Het wordt al snel licht, dus we kunnen onze hoofdlampen opbergen. De omgeving om ons heen begint zich te onthullen in het zachte ochtendlicht.
De beklimming verloopt gemakkelijk, met enkele passages over névés gevolgd door kleine rotsen om te beklimmen. Na enkele tientallen minuten en honderden meters hoogteverschil bereiken we de gletsjer, waar we ons omkleden.
Met onze stijgijzers aan vormen we een touwgroep en beginnen we over het ijs te lopen. Als iemand van ons in een gletsjerspleet valt of uitglijdt, is de rest van de groep er om hen op te vangen.
De stilte is absoluut, alleen onderbroken door het gekraak van onze voetstappen op het ijs. De zon komt op en onthult een magisch landschap van witte sneeuw en koude rotsen. Slechts een paar kiezels hier en daar verstoren de serene stilte.
Luc merkt op dat we goed opschieten en stelt een variatie voor. We passeren een overhang op de gletsjer voordat we de voet van de rotswanden bereiken. Een rotswand van 15 meter doemt voor ons op. We trekken onze stijgijzers uit en beginnen aan de beklimming, met weinig houvast maar het is haalbaar.
Elk houvast moet veilig zijn om de rest van de groep niet in gevaar te brengen, aangezien we nog steeds in een touwgroep zitten. Luc leidt ons en houdt ons vast vanaf de top van de wand. We beginnen te klimmen, ik loop voorop en open de route. Er zijn een paar aarzelingen, maar de steun is goed. Uiteindelijk bereik ik de top van de wand.
De top:
het ongelooflijke uitzicht vanaf Pointe de la Réchasse
Het uitzicht vanaf de top is adembenemend, met de bergkam die een 360° uitzicht biedt. We gaan verder over de rotsachtige graat naar de top van La Réchasse. De laatste meters zijn luchtig, de leegte naast ons maakt ons voorzichtig en bewonderend voor de natuur.
Na drie uur bereiken we de top op 3212 meter, naast de Vierge. Het is 8u30 en het uitzicht is simpelweg adembenemend.
We nemen de tijd om van het moment te genieten en de ervaring vast te leggen voordat we aan onze afdaling beginnen.
De afdaling: van de berg naar de hut.
De afdaling gaat door steenslag, waarna we ons bij de gletsjer voegen om terug te keren naar de refuge. De afdaling met stijgijzers is een beetje technisch, maar gaat vrij goed. We komen een paar steenbokken tegen die genieten van de warmte van de zon en zich niet echt storen aan onze passage.
Opnieuw zien we groene gebieden met bloemen.
Na een wandeling van vijf uur komen we aan bij de refuge voor het avondeten.
Het einde van het avontuur: terug naar Pralognan.
We laten Luc achter bij de refuge en beginnen aan onze terugweg naar Pralognan.
Na een afdaling van 1u20 keren we terug naar de bewoonde wereld. Dit avontuur was een ongelooflijke ervaring, een combinatie van wandelen, bergbeklimmen en gletsjerwandelen. Het is een uitstap die ik niet snel zal vergeten.
Pointe de la Réchasse is toegankelijk voor iedereen met een minimum aan fysieke conditie en een beetje bergervaring en is een uitstekende introductie tot gletsjeravontuur. De gidsen hebben verschillende routes die ze aanpassen aan de groep.
Voor mij was deze ervaring een echte ‘coup de coeur’. Het gaf me een voorproefje van bergbeklimmen en een onvergetelijk avontuur. Als jij ook de ziel van een avonturier hebt, kan ik je alleen maar aanmoedigen om het eens te proberen. Ik weet zeker dat je er geen spijt van zult krijgen.
Hartelijk dank aan Savoie Mont-Blanc, Mindshake, het toeristenbureau van Pralognan-la-Vanoise, het Vanoise National Park en het gidsenbureau van Pralognan om deze ervaring mogelijk te maken.
‘s Avonds maken we kennis met onze tweede gids, Luc, en bereiden we onze uitrusting voor de volgende dag voor: rugzakken, warme kleren, harnassen en stijgijzers. Het duurt niet lang voordat het tijd is voor het avondeten. We genieten van een uitstekende maaltijd, omringd door verhalen over de bergen. Daarna gaan we vroeg naar bed, waar we een slaapzaal delen met een andere groep die de volgende ochtend dezelfde route als wij zouden gaan verkennen. De spanning en opwinding voor de beklimming hangt in de lucht terwijl we onze ogen sluiten, klaar voor de avonturen die ons te wachten staan.
De route: wandelen op een gletsjer en een rotswand beklimmen
Om 4u30 gaat de wekker. Na een snel ontbijt pakken we onze spullen en gaan we naar beneden om onze laarzen aan te trekken. De sterrenhemel is helder, er is geen wind en de temperatuur is laag maar aangenaam. In de omliggende bergen zien we de koplampen van andere groepen, die al vroeger vertrokken zijn om andere toppen te beklimmen, als kleine stipjes in de uitgestrektheid van de rotsen. Onze groep van drie, onder leiding van Luc, begint aan onze tocht richting de gletsjer.
Het wordt al snel licht, dus we kunnen onze hoofdlampen opbergen. De omgeving om ons heen begint zich te onthullen in het zachte ochtendlicht.
De beklimming verloopt gemakkelijk, met enkele passages over névés gevolgd door kleine rotsen om te beklimmen. Na enkele tientallen minuten en honderden meters hoogteverschil bereiken we de gletsjer, waar we ons omkleden.
Met onze stijgijzers aan vormen we een touwgroep en beginnen we over het ijs te lopen. Als iemand van ons in een gletsjerspleet valt of uitglijdt, is de rest van de groep er om hen op te vangen.
De stilte is absoluut, alleen onderbroken door het gekraak van onze voetstappen op het ijs. De zon komt op en onthult een magisch landschap van witte sneeuw en koude rotsen. Slechts een paar kiezels hier en daar verstoren de serene stilte.
Luc merkt op dat we goed opschieten en stelt een variatie voor. We passeren een overhang op de gletsjer voordat we de voet van de rotswanden bereiken. Een rotswand van 15 meter doemt voor ons op. We trekken onze stijgijzers uit en beginnen aan de beklimming, met weinig houvast maar het is haalbaar.
Elk houvast moet veilig zijn om de rest van de groep niet in gevaar te brengen, aangezien we nog steeds in een touwgroep zitten. Luc leidt ons en houdt ons vast vanaf de top van de wand. We beginnen te klimmen, ik loop voorop en open de route. Er zijn een paar aarzelingen, maar de steun is goed. Uiteindelijk bereik ik de top van de wand.
De top:
het ongelooflijke uitzicht vanaf Pointe de la Réchasse
Het uitzicht vanaf de top is adembenemend, met de bergkam die een 360° uitzicht biedt. We gaan verder over de rotsachtige graat naar de top van La Réchasse. De laatste meters zijn luchtig, de leegte naast ons maakt ons voorzichtig en bewonderend voor de natuur.
Na drie uur bereiken we de top op 3212 meter, naast de Vierge. Het is 8u30 en het uitzicht is simpelweg adembenemend.
We nemen de tijd om van het moment te genieten en de ervaring vast te leggen voordat we aan onze afdaling beginnen.
De afdaling: van de berg naar de hut.
De afdaling gaat door steenslag, waarna we ons bij de gletsjer voegen om terug te keren naar de refuge. De afdaling met stijgijzers is een beetje technisch, maar gaat vrij goed. We komen een paar steenbokken tegen die genieten van de warmte van de zon en zich niet echt storen aan onze passage.
Opnieuw zien we groene gebieden met bloemen.
Na een wandeling van vijf uur komen we aan bij de refuge voor het avondeten.
Het einde van het avontuur: terug naar Pralognan.
We laten Luc achter bij de refuge en beginnen aan onze terugweg naar Pralognan.
Na een afdaling van 1u20 keren we terug naar de bewoonde wereld. Dit avontuur was een ongelooflijke ervaring, een combinatie van wandelen, bergbeklimmen en gletsjerwandelen. Het is een uitstap die ik niet snel zal vergeten.
Pointe de la Réchasse is toegankelijk voor iedereen met een minimum aan fysieke conditie en een beetje bergervaring en is een uitstekende introductie tot gletsjeravontuur. De gidsen hebben verschillende routes die ze aanpassen aan de groep.
Voor mij was deze ervaring een echte ‘coup de coeur’. Het gaf me een voorproefje van bergbeklimmen en een onvergetelijk avontuur. Als jij ook de ziel van een avonturier hebt, kan ik je alleen maar aanmoedigen om het eens te proberen. Ik weet zeker dat je er geen spijt van zult krijgen.
Hartelijk dank aan Savoie Mont-Blanc, Mindshake, het toeristenbureau van Pralognan-la-Vanoise, het Vanoise National Park en het gidsenbureau van Pralognan om deze ervaring mogelijk te maken.